Urywki tekstów ze "Światła Miłości"
Mahatmowie, jogini i dźńani są zdolni wyzwolić tylko kilku ludzi. Są oni niczym łódki. Ja jako Awatar jestem niczym wielki parowiec. Mogę zabrać dowolną liczbę ludzi. Korzystajcie z tej okazji przepłynięcia. Waszym zadaniem jest jedynie dostać się na ten parowiec. W ciągu najbliższych 2000 lat nikt nie przyjdzie, by zabrać was na drugi brzeg.
Nie przyszedłem, aby wprowadzać zamęt czy niszczyć jakąkolwiek wiarę, lecz by umacniać w wierze, tak aby chrześcijanin stał się lepszym chrześcijaninem, muzułmanin lepszym muzułmaninem, a hinduista lepszym hinduistą. Przybyłem, aby odbudować pradawny, najprostszy gościniec prowadzący do Boga; by nauczać istoty Wed; by obsypać wszystkich drogocennymi darami; by chronić Sanathanę Dharmę, Starożytną Mądrość i zachować ją. Moją misją jest służenie szczęściu, zawsze więc z ogromną radością wstępuję między was, nie raz i nie dwa, lecz tak często, jak tego pragniecie. Aby wprowadzić na właściwą ścieżkę tych, którzy zbłądzili i chronić dobrych ludzi, Sai będzie się odradzał wciąż na nowo.
Przybyłem, aby rozpalić w waszych sercach lampę Miłości i dopilnować, żeby płonęła dzień po dniu coraz jaśniejszym blaskiem. Nie przyszedłem tu dla własnego rozgłosu czy z misją szerzenia przesłania jakiejkolwiek sekty lub wyznania, ani też dla jakiejś sprawy w rodzaju gromadzenia zwolenników określonej doktryny. Nie mam zamiaru przyciągać uczniów lub wielbicieli do owczarni - ani swojej ani czyjejkolwiek. Przybyłem, by powiedzieć wam o Uniwersalnej, Jednej Wierze, owej Ścieżce Miłości, Obowiązku Miłości, Powinności Umiłowania. Uwierzcie, że wszystkie serca są zainspirowane przez Jednego i Jedynego Boga, że wszystkie wiary głoszą chwałę Jednego i Jedynego Boga, że wszystkie Boskie Imiona we wszystkich językach i wszystkie Formy, jakie może stworzyć człowiek, oznaczają Jednego i Jedynego Boga. Najlepiej wielbić Go poprzez Miłość. Szerzcie to poczucie Jedności między ludźmi wszystkich wyznań, krajów i kontynentów. Oto przesłanie Miłości, które przynoszę:
Wszyscy jesteście w Królestwie Sai!
Wszyscy jesteście w Domu Sai!
Wszyscy jesteście w Świetle Sai!
Wszyscy jesteście w Sercu Sai!
Słońce wysyła swoje promienie ku wszystkiemu, co jest. Może je od was oddzielać warstwa chmur, wysoki mur lub jakaś inna przeszkoda, lecz mimo to ono świeci. Tak samo Boska Miłość opromienia każdego, jednak wielu ukrywa się za chmurami i murami uwarunkowań własnego umysłu, nie pozwalając sobie na jej przyjęcie.
Owa Boska Miłość, płynąca ku nam poprzez Awatarów Sai, jest ogromną, pozytywną siłą wszechświata. Jeżeli ma możliwość dotrzeć do bieguna negatywnego osoby chorej, następuje połączenie, tworzy się całość i w wyniku tego zachodzi uzdrowienie. Jeśli zaś tę pozytywną siłę blokują mury ego lub jakieś przeszkody natury emocjonalnej czy mentalnej, nie dochodzi do połączenia ani uzdrowienia. Jeżeli choroba ma charakter tymczasowy, sama Natura wyleczy ją na swój własny sposób i we właściwym czasie; jeśli jednak ma naturę przewlekłą, uporczywą, karmiczną, może ją usunąć wyłącznie otwarcie na pozytywną siłę Boskiej Miłości. W pełni przyjęta Miłość wypali ciągnącą się za chorym karmę i wynikające z niej skłonności.
Jako że każdy z nas jest na swój sposób chory, przyniosłoby nam pożytek, gdybyśmy poszukali w sobie owych murów uwarunkowania, które szczelnie odgradzają nas od Bożej Miłości. Tak jak prześwietlająca się klisza, która chłonie światło bez oporów, i my musimy otworzyć się na przepływ Boskiego Światła.
Twoja podróż rozpoczyna się od wiary w siebie, kończy zaś wraz z urzeczywistnieniem Jaźni. Owa Jaźń jest tobą, jest Bogiem. Oto kim naprawdę jesteś. Wiara w siebie to niezachwiana miłość do boskości w naszym wnętrzu.
Dzięki miłości zwielokrotnicie swoją moc, która związana jest z nieskończonością. Upaniszady nauczają medytacji ku temu prowadzących. Najpierw zjednoczcie się z rodziną, potem, kolejno z przyjaciółmi, społeczeństwem, miastem, krajem, planetą, systemem solarnym, galaktyką, wszechświatem (jak w medytacji światła). Pamiętajcie, że mikrokosmos zwielokrotnia się i różnicuje, gdy połączy się bliżej i głębiej z makrokosmosem.
Purusza Sukta w Rigwedzie mówi nam o połączeniu tego, co indywidualne z tym, co kosmiczne, na różnych poziomach. Najpierw na poziomie fizycznym, a później na poziomie mentalnym. Wchodząc w kontakt z nadświadomością mędrcy i jogini uzyskują wizję Hiranjagarbhy (jako złotego, lśniącego nasienia, z którego powstają wszechświaty). Świadomość przenika wszystkie poziomy ewolucji i inwolucji. Na poziomie Hiranjagarbha - taidżas znajduje się duchowe serce, dzięki któremu poprzez medytację można zjednoczyć się z kosmiczną energią.
Wszystkie poziomy związane są z energiami kosmicznymi, z którymi jednostka łączy się poprzez medytację. Hiranjagarbha lub Najwyższa Zasada Miłości jest pierwszym przejawieniem Parabrahmana, niezmiennego Najwyższego Bytu. Jak powiedział Bhagawan Baba: "Oddzieliłem siebie od siebie by kochać siebie". Z Hiranjagarbhy wyłonił się świat i w dalszym procesie wszystkie składniki kosmosu. Makrokosmos i mikrokosmos mają taką samą strukturę. Żywa komórka (anda), ludzki embrion (pinda) i kosmos (brahmanda) -wszystkie mają kształt jaja lub lingi.
Złota linga wyłania się z ust Baby. W czasie obchodów święta Mahaśiwaratri w roku 1999, z ust Bhagawana wyłoniła się, pochodzącą z boskiego wnętrza, promienna złota linga, uosabiająca boski pierwiastek miłości. Hiranjagarbha to boska miłość. Baba wspomina o miłości matki, która przemienia krew w mleko by nakarmić niemowlę. Doświadczamy tej matczynej miłości od pierwszego dnia naszego życia. Podobnie boska miłość wyłania się z pępka i wzrasta, w duchowym sercu, po prawej stronie naszego ciała.
Widziałem narodziny złotej lingi z ust Baby w Wielką Noc Śiwy w lutym 1999 roku. Baba uderzył lingą trzy razy o kamienną ziemię mówiąc, że Boskość jest niezniszczalna, ponieważ uosabia trwałą miłość! Powiedział, że ta Linga Hiranjagarbha obdarza duchową mocą prowadzącą do wyzwolenia. Miłość jest organizującą i jednoczącą substancją wszechświata i mikrokosmosu. Ona przenika wszystko. Satya Sai jest Hiranjagarbhą w cielesnej formie.
Oświecenie i wyzwolenie poprzez miłość to przesłanie Baby na nowe tysiąclecie. Miłość jest emanacją prawdy. "Prawda jest prądem, a miłość żarówką, którą ona zapala. Dzięki prawdzie doświadczysz miłości, dzięki miłości możesz zobaczyć prawdę." - powiedział Baba.
"Uczynki człowieka determinują jego przyszłość.
Istnieją trzy rodzaje działań: myśli, wyrażanie ich
i postępowanie zgodnie z wypowiedzianymi słowami.
Umysł odpowiada za myśl, język za mowę, ręce zaś za
Uczynki. Połączenie myśli, słowa i uczynku określa
kondycję człowieka."
Baba (tłum. Joanna Gołyś)
2 i 3 marca 2011 Sri Swami Vishwananda zmaterializował (urodził) dwa złote Lingamy Hiranyagarbhy. Symbolizują one dwoje oczu Narayany oraz dwie siły kreacji we wszechświecie (żeńską/męską, Shakti/Shiva).
Czakry Hridaja i Sahasrara
Słońce świeci w każdym ludzkim ciele iluminując sześć ćakr (duchowych ośrodków w ciele). Wśród tych ćakr dwie są najważniejsze: hridaja i sahasrara. Cakra hridaja posiada osiem płatków. Bóg jest Panem hridaja o ośmiu płatkach. Te osiem płatków uważanych jest za osiem małżonek Pana. W związku z tym Pan jest czczony w postaci Słońca. Świat nie może istnieć bez Słońca. Z niego powstał Układ Słoneczny, dlatego jest ono czczone jako Bóg. Starożytni mędrcy czcili ośmiopłatkowy Boski ośrodek w sercu i w ten sposób osiągali ćakrę sahasrara i cieszyli się najwyższym szczęściem.
Ćakra sahasrara posiada tysiąc płatków, z których każdy ma szesnaście faz. Mówi się, że ćakra ta reprezentuje 16000 pasterek (gopik), podczas gdy osiem płatków ćakry hridaja uważanych jest za osiem małżonek Kriszny. Sylaba "go" w słowie "gopika" ma cztery znaczenia: Weda, krowa, ziemia i dar mowy. Atrybuty pasterek gopi pochodzą z tych różnych znaczeń. Recytują one Wedy, chronią bydło, żywią ziemię i sławią Pana swą mową.
Przy składaniu ofiary Krisznie używa się następującej mantry: Klim Krisznaja Gowindaja gopidżanawallabhaaja swaha. Przyjrzyjmy się znaczeniu tej mantry. Klim oznacza ziemię. Jest to pierwszy żywioł. Krisznaja oznacza wodę, Gowindaja - ogień, gopidźanawallabhaja - powietrze, Swaha - przestrzeń. Zatem mantra ta reprezentuje wszystkie pięć żywiołów w kosmosie, będących manifestacją Boga. Kosmos nie może istnieć bez tych pięciu żywiołów. Przenikają one wszystko. Oznacza to, że w kosmosie nie ma miejsca, w którym by nie było Boga. Poprzez tę mantrę gopiki uczyły świat, że Bóg powinien być czczony jako wszechobecny w kosmosie. Zatem Bóg, zawsze obecny jest w każdym atomie i każdej cząsteczce.
Starożytni mędrcy osiągali mającą tysiąc płatków ćakrę sahasrara poprzez oddawanie czci Bogu w ośmiopłatkowym lotosie serca, wykorzystując dla tego duchowego celu całą daną im od Boga inteligencję. Człowiek współczesny jednak wykorzystuje swą inteligencję wyłącznie do celów doczesnych. Mędrcy za prawdziwą edukację uważali kultywowanie cnót, zalet oraz właściwego postępowania.
Co reprezentuje owe osiem płatków serca? Są to: miłość, prawda, cierpliwość, poświęcenie, współczucie, piękno, błogość i pokój. W celu urzeczywistnienia błogości Boga należy rozwinąć wszystkie pozostałe cechy. Bóg jest ucieleśnieniem tych ośmiu cech, z których najważniejszą jest poświęcenie.
Ludzie muszą starać się prowadzić cnotliwe życie. Gopiki stanowią najlepszy przykład tego, jak prowadzić życie poświęcone Bogu. Opisany w Bhagawa-tham przypadek misji Uddhawy do pasterek gopi oraz ich reakcji na nią pokazuje, jakie znaczenie miało dla pasterek całkowite oddanie Krisznie. Poddały one Krisznie całkowicie swoje umysły i serca.
Nie ma potrzeby szukania Boga w świątyni, meczecie, czy kościele. Istnieje On w każdym ludzkim sercu. Niestety, ludzie wydają wiele pieniędzy udając się z pielgrzymkami do rozmaitych miejsc. Zapominają, że Bóg zamieszkuje w ich sercach.
Dla transformacji społeczeństwa podstawowe znaczenie ma transformacja jednostki. Oczyszczajcie swoje serca. Wówczas społeczeństwo również stanie się czyste. Powinniście trzymać się prawdy jak Harisćandra, gotowi stawić czoła wszelkim trudnościom. Nigdy nie cofajcie danego słowa.